Geus sababaraha kali dicoba, keukeuh teu bisa. Weléh. Sakapeung, ngabelegbeg hideung nu témbong dina layar. Séjén waktu, aya gambar tapi acak-acakan. Padahal kodeu aksésna bener. Aksara jeung angka-angka geus diketikkeun kalawan tarapti. Power eusi, pinuh. Signal katéwak, hadé pisan. Totondén sambungan nirkabelna oke. Naon atuh nu salah? Hémeng. Lieuk ka Lurah Semar nu keur andéprok nungguan jawaban.
"Kumaha nun?" Ngahuleng sakedapan. Cadu keur batara némbongkeun semu kabingung. Mangka jadi pangjugjugan manusa, marénta kamandang jeung bongbolongan. Tapi sakali ieu mah Sri Kresna kudu ngaku taluk. “Ieu Lopian, error. Ngerakeun!” Ngembang wéra. Beledag! Lopian diprékprék ku Senjata Cakra. Bubuk saharita. “Mun di-hack, atawa keuna virus, seug nyalawading, nyalahan hasil olah programna, nasib Mahabarata kumaha?” Semar ngadégdég. Reuwas kagila-gila.
Kirining sada telepon. Sora daria. “Neda panghapunten, Paduka. Kabel fiber optic di tengah Sagara Kaler pegat katojér ku Raden Jakatawang, nun. Tim téknis nuju ngajugjug lokasi, seja nganormalkeun deui konéksi.“
No comments:
Post a Comment